سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ و به مردى که از او خواست تا پندش دهد فرمود : ] از آنان مباش که به آخرت امیدوار است بى آنکه کارى سازد ، و به آرزوى دراز توبه را واپس اندازد . در باره دنیا چون زاهدان سخن گوید ، و در کار دنیا راه جویندگان دنیا را پوید . اگر از دنیا بدو دهند سیر نشود ، و اگر از آن بازش دارند خرسند نگردد . در سپاس آنچه بدان داده‏اند ناتوان است ، و از آنچه مانده فزونى را خواهان . از کار بد باز مى‏دارد ، و خود باز نمى‏ایستد ، و بدانچه خود نمى‏کند فرمان مى‏دهد . نیکوان را دوست مى‏دارد ، و کار او کار آنان نیست و گناهکاران را دشمن مى‏دارد ، و خود از آنان یکى است . مرگ را خوش نمى‏دارد ، چون گناهانش بسیار است و بدانچه به خاطر آن از مردن مى‏ترسد در کارست . اگر بیمار شود پیوسته در پشیمانى است ، و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانى . چون عافیت یابد به خود بالان است ، و چون گرفتار بلا شود نومید و نالان . اگر بلایى بدو رسد ، به زارى خدا را خواند ، و اگر امیدى یابد مغرور روى برگرداند . در آنچه در باره آن به گمان است ، هواى نفس خویش را به فرمان است ، و در باره آنچه یقین دارد در چیرگى بر نفس ناتوان . از کمتر گناه خود بر دیگرى ترسان است ، و بیشتر از پاداش کرده او را براى خود بیوسان . اگر بى نیاز شود سرمست گردد و مغرور ، و اگر مستمند شود مأیوس و سست و رنجور ، چون کار کند در کار کوتاه است و چون بخواهد بسیار خواه است . چون شهوت بر او دست یابد گناه را مقدّم سازد ، و توبه را واپس اندازد و چون رنجى بدو رسد از راه شرع و ملّت برون تازد . آنچه را مایه عبرت است وصف کند و خود عبرت نگیرد ، و در اندرز دادن مبالغه کند و خود اندرز نپذیرد . در گفتن ، بسیار گفتار ، و در عمل اندک کردار در آنچه ناماندنى است خود را بر دیگرى پیش دارد ، و آنچه را ماندنى است آسان شمارد . غنیمت را غرامت پندارد و غرامت را غنیمت انگارد . از مرگ بیم دارد و فرصت را وامى‏گذارد . گناه جز خود را بزرگ مى‏انگارد و بیشتر از آن را که خود کرده ، خرد به حساب مى‏آرد ، و از طاعت خود آن را بسیار مى‏داند که مانندش را از جز خود ناچیز مى‏پندارد . پس او بر مردم طعنه زند و با خود کار به ریا و خیانت کند با توانگران به بازى نشستن را دوست‏تر دارد تا با مستمندان در یاد خدا پیوستن . به سود خود بر دیگرى حکم کند و براى دیگرى به زیان خود رأى ندهد ، و دیگران را راه نماید و خود را گمراه نماید . پس فرمان او را مى‏برند و او نافرمانى مى‏کند . و حق خود را به کمال مى‏ستاند و حق دیگرى را به کمال نمى‏دهد . از مردم مى‏ترسد ، نه در راه طاعت خدا و از خدا نمى‏ترسد در راه طاعت بنده‏ها . [ و اگر در این کتاب جز این گفتار نبود ، براى اندرز بجا و حکمت رسا ، و بینایى بیننده و پند دادن نگرنده اندیشنده بس مى‏نمود . ] [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 99 دی 24 , ساعت 10:36 عصر

شبهه 24

 

ما به چی این ایران دلخوش باشیم؟!!! با وجود این گرونی، تورم و... هیچ امیدی نیست!!

 

پاسخ: 

در واقع سوال شما دو بخش دارد یکی ناظر به داشته های موجود است و یکی ناظر به آینده است

اما درباره داشته های موجود ایران اسلامی قطعا بر هیچ منصفی پوشیده نیست که در این چهل سال علی رغم تحریم های ناجوانمردانه و بی سابقه، در زمینه های مختلف آنچنان پیشرفتی حاصل شده که حتی دشمنان نظام اسلامی نیز به آن معترف اند همچون نانو تکنولوژی، سلول های بنیادی، پیشرفت های هسته ای، پیشرفت های نظامی و...

 

و اما از جهت امید به آینده چند نکته را بیان میکنم:

 

اول: کسی که خودش را بر حق میداند چرا باید نسبت به آینده ناامید باشد؟! شکست برای حق چه معنا و مفهومی دارد اگر بر دشمن غلبه کنیم که پیروز شده ایم و اگر شکست ظاهری بخوریم بازهم در سرای ابدی نزد خداوند روزی خواهیم خورد پس در هر حال شکست برای حق معنا ندارد.

 

دوم: کسی که مسلمان و معتقد به قرآن است آیا نباید به وعده های الهی اعتماد کند؟!!! مگر غیر از این است که خداوند وعده داده که صالحین در نهایت وارث زمین خواهند شد ...أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ 

...زمین را بندگان شایسته ما به میراث مى برند. سوره انبیا آیه 105

 

سوم: گرچه اگر بخواهیم وضع فعلی را با صدر اسلام مقایسه کنیم قطعا ما در آستانه فتح خیبر هستیم ولی فرض کنیم بخاطر مشابهت اصل تحریم های امروزه با شعب ابی طالب - گرچه قابل قیاس نیستند - ما در موقعیت شعب ابی طالب باشیم، آیا خدای شعب ابی طالب خدای ما نیز نیست؟ آیا وضعیت مسلمانان در شعب ابی طالب به مراتب بغض رنج تر از وضع فعلی ما نبود ولی سرانجام شعب ابی طالب چه شد؟ آیا غیر از این بود که مسلمانان با مقاومت و صبوری سرانجام به طرز اعجاب آمیزی که به دور از هر محاسبه بشری بود پیروز شدند؟!

 

چهارم: این تحریم ها و سختی ها چیز جدیدی نیست بلکه یکی از سنت های الهی بوده آنگونه که قرآن می فرماید:

أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَأْتِکُم مَّثَلُ الَّذِینَ خَلَوْا مِن قَبْلِکُم مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى? یَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَى? نَصْرُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِیبٌ 

آیا پنداشته اید در حالی که هنوز حادثه هایی مانند حوادث گذشتگان شما را نیامده، وارد بهشت مى شوید؟! به آنان سختی ها و آسیب هایی رسید وچنان متزلزل و مضطرب شدند تا جایی که پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند مى گفتند: یاری خدا چه زمانی است؟ آگاه باشید! یقیناً یاری خدا نزدیک است. سوره بقره آیه 214

این آزمون به گونه ای سخت هست که مومنین که هیچ حتی پیامبر خدا هم به تنگ آمده می گوید پس کی یاری خداوند می رسد؟ بنابراین وظیفه مقاومت است و با امید به آینده قطعا ما پیروزیم که این وعده الهی است.

??#محمدمهدی_فریدونی

@antishobhe313mmf

www.ghalh.parsiblog.com

پی نوشت: از مصادیق داشته های موجود است: افزایش سطح رفاه اجتماعی نسبت به ابتدای انقلاب، افزایش تراز عدالت اجتماعی و برخوردای مردم، افزایش سطح سواد و آموزش عمومی، بهداشت فراگیر، آب برق گاز فراگیر تا دور دست ترین مناطق  با وجود افزایش جمعیت چند برابری، مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خود و اداره امور خود از شورای شهر و روستا تا مجلس و ریاست جمهوری بلا واسطه و رهبری با واسطه، افزایش اعتماد به نفس ملی و مطالبه گری حتی از بالاترین فرد حکومت ،امنیت بی مثال، قدرت نظامی بازدارنده ، دور کردن میدان جنگ از مرزهای کشور، نفوذ یکه تاز منطقه ای و  ... که در بسیاری از این موارد اصلا قابل مقایسه با ابتدای انقلاب نیست. وحتی قابل مقایسه با کشوری هایی که همراه ماشروع کردند و مشکل جنگ و تحریم  و کارشکنی را نداشته اند و با آمریکا وغرب بهترین روابط را هم داشته اند نیست مانند مصر و ...  ... والبته هر یک از موارد فوق زیر شاخه های زیادی دارد که هر یک نیز می تواند مورد اشاره واقع شود . در واقع دستاوردهای نظام با وجود همه کاستی های موجود در ظرف چهل سال اعجاز گونه است. موسوی



لیست کل یادداشت های این وبلاگ